2016 yılında ‘Kamyoncularımızın Hikayesi’ başlıklı yazımızda anlatmıştık ilçemizin kamyoncularını. Anadolu’nun sıcak ve samimi her kasabasında olduğu gibi şirin Taşova’mızın da en renkli kişileriydi onlar.
Zadegan sülalesinden gelmemişlerdi ama yaptıkları iş ve mesleklerinden dolayı kasabada herkes tanırdı onları. Ve yaşayanlarla birlikte isimlerini saymıştık tek tek…’ Tahsin Kaya, Mevlüt Kaya, İhsan Temiz, Halit Yücel, Kemal Kara, Cemal Kara, Ahmet Kara, Nihat Kara, Mustafa Aykan, İsmail Pulur, Hasan Aytaç, Abbas Şahin, Erol Soyal, İbrahim Gürel, Kel Yusuf, Onbaşı Ağa İlçemizin nakliyecilik ve şoförlük mesleğinde ilk akla gelen ünlü ve renkli simalardı.
Evet o yılların kamyon şoförleri meşakkatla dolu bu mesleğin çilesini çeken insanlardı. Kamyon evleriydi onların. Daha otoban yolların yapılmadığı, rampaların yokuşların bol olduğu yol güzergahlarında arabalarının arızaları dolayısıyla şoförün zamanını ve parasını alan sıkıntılarla boğuştuğu o yılların ve memleketin dört bir yanını arşınladıkları yerdeki anılarını, hayatlarını bu yollarda tüketmiş olan kamyon şoförlerimizden çok dinlemiştik.
Şoför esnaflığı yapıp da zengin olan yoktur. Kamyonculuk onları ne ondurmuş ne öldürmüş sadece evlerinin geçimini temin etmiş ama sıkıntıları hiç eksik olmamıştır. Bizim şimdilerde çok sık tekrarladığımız yaşamak, iyi yaşamak, hayattan keyif almak gibi kelimeler onların sözlüğünde yoktur. Onların işi, onlar için hayatın anlamı evin çekip çevrilmesi, karınların doyması, ele güne muhtaç olmamak, çocukları büyütüp okutup başgöz etmekti. Ve yaşlılığı, elden ayaktan kesileceğini düşünmeden çalışmak hep çalışmaktı.
10 Mart 2020 tarihinde İsmail Abiyle bir sohbetimiz olmuştu. O gün bana şoförlüğe başlayışının hikayesini anlatmıştı; Taşova’nın kuruluşundan başlamıştı. Kimler geldi kimler geçti diyerek dünyanın faniliğinden bahisle Siyami Kara ve Recep Aykan’ın o zamanlar Taşova’nın iki önemli esnafı olduğunu, Recep Aykan’ın parti başkanı olduğunu Taşova’nın ondan sorulduğunu, Amasya’nın da Hamdi Yıldız’dan sorulduğunu, çene dükkanın Recep Aykan’a ait olduğunu ama bugün bunların yok olduğunu Ali Sayın’ın, Yusuf Önder’in, Hayrettin Konyar’ın da kaybolduklarını dünyanın ve dünya malının yalan olduğunu değişerek giden bir deveranı anlatıp sözü sevgili Fuat Bursalı’ya getirmişti. Bursa’ya göçtüklerinde, elimde 15 tl para var ben bunları nasıl görecem derken bugün 550 kişiye ekmek veren hayırsever bir iş adamı olmasını övgüyle anlatmıştı İsmail Abi…
Ve daha sonra ilk işe girişiyle ilgili anılarını anlattı;
‘Yıl 1952. Kirampalı Mustafa Altunay kavgaya nizaya kuvvetli bir adam. Derelili Musta bey in, Molla Salif in Taşova’da dükkanları var. Mustafa Altunay Molla Salif’e geliyor, ‘Hoca senin paran var’. iki otobüs alalım Amasya yoluna koyalım’ diyor. Molla Salif ‘Çalışı mu diyor. Sen paradan haber ver. Gerisine karışma diyor. Molla Salif Mustafa Altunay’a parayı vermiş, iki Otobüsü Amasya yoluna koymuşlar Musta Bey Dereliye ırmağa karşı giderken Mustafa Altunay Musta Beye Molla Salife dokunma diyor. Musta Beyin fotörünü ırmağa atıyor.
Otobüsler Amasya’ya gidiyor geliyor. Şoförler Erbaalı Amasya’lı. Molla Salif Mustafa Altunay’a İsmail abi için benim damadım Arabaya muavin mutemet olsun diye ricada bulunuyor. İsmail abi otobüse girdik ama Erbaalı şoför diktatör ‘Kimseden para almayı bilmez bir şapkalı’ diye Mustafa Altunay’a bunu nerden buldun diye beni şikayette bulunuyor. Altunay Erbaalı şoföre çıkışıyor: ‘Sen ne konuşuyon diyor bana otobüsü alanın damadı bu. Buna bundan sonra bir şey demen diyerek Erbaalı şoförü azarlıyor o sıralarda otobüsten topladığım parayı da Altunay’ın dükkanında bulunan Terzi İzzet Akın’ın babası Hafız Emmiye veriyom.’
Rahmetli İsmail Abi şoförlüğe adım atışının hikayesini bu şekilde yaşanmış bir anı demet i ile anlatmıştı 1 yıl öncesinde tatlı bir sohbet içerisinde…
Ağustos 2001 yılında eşi Meliha Yenge ve yeni evli kızı Dr Filiz’i elim bir Trafik kazasında yitirmesini unutmuş gibi görünse de, yaşamış olduğu evin her odasında içindeki fırtınayı bastırarak acısını tevekkülün öğrettiği teslimiyetle gidermeye çalıştığını bilirdik.
Anadolu kasabalarında sokağa çıktığınızda aynı kişilerle günde birkaç defa karşılaşabiliyorsunuz. Küçük kasabaların böyle bir güzelliği var. İsmail Abiyle sokakta sık sık karşılaşır hal hatır sorardık. Özellikle seçim zamanları tek sorusu ‘Ne yapacağız’ la siyaset sohbetini aralardı. Düşüncelerimizi paylaşırdık.
İsmail Abi herkese tatlı dilli, güler yüzlü, kimsenin kalbini kırmayan bir büyüğümüzdü. Onu emekli günlerinde camii cemaati arkadaşlarıyla olan sohbet görüntüleri ve dünyalığını kazandığı, kendisini oyalıyan minibüsüyle direksiyon sallayan, sakin yürüyüşle sokağımızdan geçişiyle hatırlayacağız.
İlçemizin son kamyon şoförlerinden İsmail Pulur Abimizi 20 Mayıs 2021 günü Taşova Merkez camiinde kılınan cenaze namazından sonra ebedi yurdu köyü Arpaderesi’ne uğurladık. Nurlar içinde yatsın. Mekanı cennet olsun. Pulur ailesi ve yakınlarının başı sağ olsun…