Can Hüseyin

Siz hiç kan ile abdest alanı gördünüz mü? Ok ve mızrak yarası ile namaz kılanı? O zaman bakın hele bir Kerbela’ya, Görürsünüz orada gerçek tufanı. Siz hiç düşmanına acıyanı gördünüz mü? Kendisi ihtiyaçlı iken diğerini gözeteni? Kendisini öldürmeye kastedenlere, Cehenneme gitmesin diye azmedenleri. Oruçlar tutuldu bitti Ramazan, zilkade Zilhicce geldi Muharrem, Çölde dolaşır zevatı muhterem, Susuz katıksız oruç var bu dem. Gitme dediler Kufeliler bivefa, Gün yüzü görmedi sürmedi sefa, Gitmezsem bu dava ortada kalır, O yüzden bundandır çektiği cefa. Hacılar çıktı ihramdan oldular tıraş, Kerbela’da toz bulut ortalık canhıraş, Herkes kestirirken usulen saçını, İmam Hüseyin vermişti oracıkta baş. Hürr açtı perdeyi adı gibi oldu hür, Adam gibi adam bağırdı sesi gür, Sindiler alçaklar yüzleri kapkara, Allah göstermesin onlara surür. Şah-ı Merdan gibi döne döne vuruyor, Kerbela çölünde kıyametler kopuyor, Masum yavrular susuz inlerken, Zalim Yezid kamu hakkı suyu vermiyor. Gözü dönmüş, kadın çocuk bakmıyor, Emzikli yavrular susuzluktan yanıyor, At üstünde yavrusuyla çıkmış meydana, Zalim okundan gelen kurbanını adıyor. Zahire bakarsan bunun adı hezimet, Din iman bahane dertleri ganimet, Nice az topluluk niyet etti sefere, Allah onlara verdi en büyük nimet. İhsaniyem peşinde olmalısın Ehli Hak, Cedleri gibi onların da nesli pir u pak, Belki vali sultan olamadılar ama, Gelecek evliyaya oldular sibak.